|
درباره وبلاگ  بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن اَللّهُمَّ ارْزُقْنى شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لى قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ اَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُبه نام او که خورشید طلایی را آفرید تا آسمان آبی تیره و تار نماند! سلام به همه ی شما عزیزان. از همتون ممنونم که به تنهای منم سر زدید. باید بگم که این وب را فقط به یک دلیل ساختم اون هم این که حرف دلم را بهتون بزنم. البته نه فقط حرف دلم بلکه دوست دارم هر مطلب جالبی پیدا کردم بنویسم!!!!!! هر انتقاد و پیشنهادی دارید رو هم در بخش نظراتت بنویسید. در پایان هم باید بگم که با نظر دادنتون خوشحالم کنید.البته بهتره که نظراتتون در مورد وبلاگم باشه!!! و چه زیباست که باز میگویم من طلا می مانم... اشک مهمان دلم می گردد سفرش از ته دل تا کف دست ... چه کسی میداند؛ باز شاید سفری در پیش است ... و تمامی غزلهای جهان کاروانی شده اند ... ساربانش غم و صبر . . . . . سفر کردی غروبی از کنارم... تو را ای کاش میشد ، باز دارم... تو میگفتی که می آیی دوباره... از آن روز دائما چشم انتظارم... . . . . . . تقسیم میکنم . . . سهم روزهای آینده ام را … یا در کنار تو یا در یاد تو … . . . . . . ساده می گویم عزیزم دل بریدن ساده نیست..... چشمهای مهربانت را ندیدن ساده نیست..... از زمان رفتنت خورشید را گم کرده ام..... ناله های ابر را هر شب شنیدن ساده نیست. . . . . . . .با هرکه نشستیم ، دل از او نشکستیم بر جام می و می کده ، مردانه نشستیم هرچند که این جام پر از جور و جفا بود خوردیم ولی حرمت ساقی نشکستیم . . . . . .در دلم حس غریبی ست که یک مرغ مهاجر دارد و چه اندوه عجیبی ست که در خلوت دل یاد یک دوست نباشد که تو را غرق تماشا سازد . . . . . . .عشق، تصمیم قشنگی ست، بیا عاشق شو نه اگر قلب تو سنگی ست، بیا عاشق شو آسمان زیر پروبال نگاهت آبی ست شوق پرواز تو رنگی ست، بیا عاشق شو منوی اصلی آخرین مطالب آرشیو وبلاگ پیوندها
صفحات وبلاگ
لوگو آمار وبلاگ
 تنها دل داده ام بر باد ، بر هر چه باداباد
مجنون تر از لیلی ، شیرین تر از فرهاد
ای عشق از آتش اصل و نسب داری
از تیره ی دودی ، از دودمان باد
آب از تو توفان شد ، خاک از تو خاکستر
از بوی تو آتش ، در جان باد افتاد
هر قصر بی شیرین ، چون بیستون ویران
هر کوه بی فرهاد ، کاهی به دست باد
هفتاد پشت ما از نسل غم بودند
ارث پدر ما را ، اندوه مادرزاد
از خاک ما در باد ، بوی تو می آید
تنها تو می مانی ، ما می رویم از یاد
دختری که زیرشنی بولدوزر له شد بخش سیاسی -اخیرا پرونده قتل دختری آمریکایی به نام "راشل کوری" در رژیم صهیونیستی به جریان افتاده که در سال 2003 در سرزمین‌های اشغالی توسط صهیونیست‌ها به قتل رسید. این که جریان مرگ این دختر واقعا چه بوده و چرا مسئله پیگیری آن این اندازه به تعویق افتاده و چرا رسانه‌های جهان به آن کمتر پرداخته یا به عبارت بهتر اصلا به آن نپرداخته اند، همه سولاتی است که پاسخ به آنها ما را هر چه بیشتر با ماهیت واقعی رژیم صهیونیستی و اهداف آن آشنا می‌کند. اما راشل کوری کیست؟ راشل کوری دختر آمریکایی 23 ساله ای از اهالی شهر المپیا در ایالت واشنگتن بود که به همراه 8 تن از دوستانش ( پنج آمریکایی و سه انگلیسی ) که همگی از اعضای " جنبش جهانی همبستگی با ملت فلسطین " بودند، برای حمایت از مردم فلسطین به سرزمین های اشغالی سفر می کنند. آنها به محله " السلام " در شهر رفح در نوار غزه می آیند و فعالیت های صلح طلبانه خود را جهت مقابله با جنایات رژیم صهیونیستی در آنجا آغاز می کنند. روز یکشنبه 16مارس 2003 راشل به همراه دوستان آمریکایی و انگلیسی اش برای انجام برخی کارهای امداد رسانی خارج می شوند که هنگام عبور از محله السلام با یک دستگاه بولدوزر نظامی رژیم صهیونیستی مواجه می شوند که درصدد ویران کردن خانه یک فلسطینی است. راشل که از ماهیت اقدامات رژیم صهیونیستی و نیات و اهداف این رژیم به خوبی مطلع و آگاه بود، برای جلوگیری از تخریب منزل این فلسطینی در برابر بولدوزر صهیونیستی می ایستد و با بلندگو از راننده می خواهد که ماشین را متوقف کند و بقیه دوستانش نیز که در فاصله 20 تا 15 متری وی ایستاده بودند با فریاد از راننده بولدوزر می خواهند که توقف کند. اما بولدوزر همچنان به سوی راشل حرکت می کند، راشل روی یک تل خاک می رود؛ اما بولدوزر 60 هزار کیلویی به او امان نمی دهد، بدن راشل را به زیر می کشد و تیغه بولدوزر او را در خاک دفن می کند. در همین زمان دوستان راشل فریاد می کشند و به راننده بولدوزر اشاره می کنند که توقف کند! بولدوزر چند متر جلوتر می ایستد. بیل فولادیش را کاملا پایین می آورد و به سمت عقب حرکت می‌کند تا خوب مطمئن شود که بدن راشل را درهم شکسته است. پس از این جنایت هولناک، نظامیان اشغالگر هیچ گونه کمکی به راشل نمی کنند. چند دقیقه بعد، یک آمبولانس فلسطینی به محل حادثه می رسد و راشل را به بیمارستانی در رفح منتقل می کند، اما راشل در بیمارستان جان می دهد. "راشل کوری" یک فعال سیاسی بود که برای حمایت از زنان و کودکان کشته شده فلسطینی و با هدف اعتراض به حمایت سرسختانه آمریکا از رژیم صهیونیستی به غزه رفت و بدن او در زیر بولدوزرهای صهیونیست ها در غزه له شد. کوری به عنوان یک شهروند آمریکایی معتقد بود، مسئولیت دارد، از فلسطینی ها در مقابل سلاح های ساخت آمریکا که در اختیار رژیم صهیونیستی قرار گرفته دفاع کند. او در نامه هایی که برای خانواده اش در آمریکا ارسال می کرد، می کند که چگونه آب آشامیدنی از غزه به سمت شهرک های اسرائیلی منحرف می شود و چه طور در فلسطین مرگ بر سر خانواده ها سایه افکنده است. اودر یکی از این نامه ها نوشته بود: " هزینه جنایات رژیم صهیونیستی را مردم آمریکا از طریق مالیاتی که به دولت آمریکا می دهند، تامین می کنند"! کوری خیال می کرد که فقط کشتن فلسطینی ها برای اسرائیل راحت است و رسانه های غربی فقط از این نوع جنایات است که به سادگی عبور می کنند، اما نمی دانست که هرکس مقابل منافع اسرائیل قد علم کند ولو یک شهروند آمریکایی هم باشد، در یک چشم برهم زدن از پیش رو برداشته می‌شود و آمریکا به خاطر منافع مشترکی که با رژیم صهیونیستی دارد، هیچگاه کشتن یک دختر آمریکایی در سرزمین های اشغالی را به یک رسوایی برای این رژیم تبدیل نمی‌کند. کوری با باور این که لباس نارنجی رنگش می تواند، در برابر یورش صهیونیست ها نقش جلیقه نجات را بازی کند و بلندگویی که در دستش گرفته بود، سپری در برابر گلوله های صهیونیست ها باشد، در برابر بولدوزرهای رژیم صهیونیستی ایستاد. اما وقتی سرباز صهیونیست راننده بولدوزر پدال گاز را فشار داد و با سرعت به سمت کوری آمد، خیالات این دختر جوان نقش برآب شد. اینگونه بود که او جانش را داد تا ایمان بیاورد که حقوق زنان و کودکان و فراتر از آن، حقوق بشر برای دولتمردان آمریکا و صهیونیست ها یک بازیچه است. در حالی که شهادت شاهدان عینی دال بر عمدی بودن قتل کوری دارد، اما مرگ وی با سکوت کامل مقامات آمریکایی روبرو شد و رئیس جمهور امریکا هرگز در خصوص یک شهروند آمریکایی که توسط بولدوزرهای ساخت آمریکا و خریده شده با مالیات های آمریکایی ها کشته شد، حرفی بر زبان نیاورد. وقتی آمریکا به حقوق شهروندان خودش همچون حقوق پایمال شده راشل کوری اهانت می کند و رسانه های خبری آمریکایی، این دختر مظلوم را بایکوت رسانه ای می کنند، چگونه می توان انتظار داشت که دولت و رسانه های آمریکایی، حقوق زنان بی گناه فلسطینی را که هر روز به دست تروریست های صهیونیست به شهادت می رسند، محترم بشمارند.
ادامه مطلب ... موضوع مطلب : سه شنبه 90 خرداد 31 :: 2:30 عصر :: نویسنده : امین
  |
