|
درباره وبلاگ  بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن اَللّهُمَّ ارْزُقْنى شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لى قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ اَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُبه نام او که خورشید طلایی را آفرید تا آسمان آبی تیره و تار نماند! سلام به همه ی شما عزیزان. از همتون ممنونم که به تنهای منم سر زدید. باید بگم که این وب را فقط به یک دلیل ساختم اون هم این که حرف دلم را بهتون بزنم. البته نه فقط حرف دلم بلکه دوست دارم هر مطلب جالبی پیدا کردم بنویسم!!!!!! هر انتقاد و پیشنهادی دارید رو هم در بخش نظراتت بنویسید. در پایان هم باید بگم که با نظر دادنتون خوشحالم کنید.البته بهتره که نظراتتون در مورد وبلاگم باشه!!! و چه زیباست که باز میگویم من طلا می مانم... اشک مهمان دلم می گردد سفرش از ته دل تا کف دست ... چه کسی میداند؛ باز شاید سفری در پیش است ... و تمامی غزلهای جهان کاروانی شده اند ... ساربانش غم و صبر . . . . . سفر کردی غروبی از کنارم... تو را ای کاش میشد ، باز دارم... تو میگفتی که می آیی دوباره... از آن روز دائما چشم انتظارم... . . . . . . تقسیم میکنم . . . سهم روزهای آینده ام را … یا در کنار تو یا در یاد تو … . . . . . . ساده می گویم عزیزم دل بریدن ساده نیست..... چشمهای مهربانت را ندیدن ساده نیست..... از زمان رفتنت خورشید را گم کرده ام..... ناله های ابر را هر شب شنیدن ساده نیست. . . . . . . .با هرکه نشستیم ، دل از او نشکستیم بر جام می و می کده ، مردانه نشستیم هرچند که این جام پر از جور و جفا بود خوردیم ولی حرمت ساقی نشکستیم . . . . . .در دلم حس غریبی ست که یک مرغ مهاجر دارد و چه اندوه عجیبی ست که در خلوت دل یاد یک دوست نباشد که تو را غرق تماشا سازد . . . . . . .عشق، تصمیم قشنگی ست، بیا عاشق شو نه اگر قلب تو سنگی ست، بیا عاشق شو آسمان زیر پروبال نگاهت آبی ست شوق پرواز تو رنگی ست، بیا عاشق شو منوی اصلی آخرین مطالب آرشیو وبلاگ پیوندها
صفحات وبلاگ
لوگو آمار وبلاگ
 تنها دل داده ام بر باد ، بر هر چه باداباد
مجنون تر از لیلی ، شیرین تر از فرهاد
ای عشق از آتش اصل و نسب داری
از تیره ی دودی ، از دودمان باد
آب از تو توفان شد ، خاک از تو خاکستر
از بوی تو آتش ، در جان باد افتاد
هر قصر بی شیرین ، چون بیستون ویران
هر کوه بی فرهاد ، کاهی به دست باد
هفتاد پشت ما از نسل غم بودند
ارث پدر ما را ، اندوه مادرزاد
از خاک ما در باد ، بوی تو می آید
تنها تو می مانی ، ما می رویم از یاد میخوام برات از حرفای دلم بنویسم که گاهی نه اکثر مواقع گوش ها
از شنیدنش و افکار از درک کردنش عاجز هستن ، فقط خدا حرف دلمومیدونه و بس....... زمونه الان آدم زیاده ولی همدرد و همزبون کم ،
علتش هم وابستگی به دنیایی هستش که آخرش یه تیکه پارچه سفید نصیبت میشه اونم بدون جیب . و اما دل نوشته میخام برات از فاصله درک یه کلمه به نام "ساده زیستن "بگم :
((کوچیک که بودیم تو مدرسه برامون فرقی نمیکرد والدین دوستمون یا همکلاسیمون چه مقامی دارن و یا اوضاع مالیشون چطوره ، بی دلیل همدیگر رو دوس داشتیم ،با هم دعوا میکردیم و زود با هم آشتی میکردم چرا چون تحمل دوری از همدیگر رو نداشتیم قلبمون واسه هم میتپید بدون هیچ محدودیتی ، اما.........
رفته رفته که بزرگتر شدیم دیدیم نه دنیای کودکی و بزرگسالی خیلی با هم فاصله دارن ،
اونجا دل حکومت میکرد ولی اینجا عقل و منافع . دوستان به ظواهر من توجه دارن مدل لباسم ،ثروتم ،مقام اجتماعی و ........
فاصله زیاد شده دیگه دل جایی نداره . اما من :یاد گرفتم ساده زندگی کنم به خودم تعلیم دادم
که لذت تو ساده زیستن زیاده، فارغ از دغه دغه های دیگران زیستن . یاد گرفتم که خوشبختی با تجملات به دس نمیاد
وقتی عشق به خدا و محبت به اطرافیان تو وجودت نباشه مالک دنیا هم باشی هیچی نیستی ولی .......
واسه خودم خیلی متاسف میشم گاهی، که چرا این ساده زیستی
من باعث میشه دیگران سو استفاده از اخلاقم بکنن و آزارم بدن . چرا ،مگه گناهه آزاد زندگی کردن ،
مگه هر کسی ساده زیست بود لیاقت نداره ویا از کمبود هستش که ساده هست ، چرا اینقد فکرها پایین هستش وای از این کوته فکری ها . اگر بدونین چه لذتی تو سادگی هست ،که آزاد میپوشی ،میخوری ،زندگی میکنی ،
بدون توجه به نگاه دیگران ،لذت داره وقتی با یه فرد کارگر و معمولی میشینی هم صحبت میشی و حرفای دلشو میشنوی احساس میکنی خدا خیلی دوست داره که اینقد راحتی ، با کسایی که با رنج و زحمت زندگی میکنن ، بدون این که بدونن تو هیچ نیاز مالی نداری ، راحت میتونی دستشونو بگیری و گل لبخند رو لباشون بکاری آخ که چه کیفی میکنی . ولی چه کنم که سادگی من الان باعث رنجشم میشه
و نشانه این شده که من کم داشتم که دنبال تجملات نبودم. ویا ارزشم کمه که سادگی میخام خدایا یعنی روزی فرا خواهد رسید که من راحت بپوشم بگردم زندگی کنم با سادگی ،
بدون هیچ ترسی ،خودم باشم نه بازیگر من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید قفسم برده به باغی دلم شاد کنید))
 ودر پایان ...........
به امید مرگ موضوع مطلب :   |
