محبت به نامرد ، کردم بسی / محبت نشاید به هر نا کسی

تهی دستی و بی کسی درد نیست / که دردی چو دیدار نامرد نیست

آن روزها شوری بود و صدایی حتی در سکوت

آن روزها هیاهوی زندگی بود

آن روزها بودند؛ایمان داشتم که بودند

این روزها نه شوری مانده ، نه هیاهویی

این روزها سکوت زندگی هست ولی شک دارم که صدایی باشد

این روزها فقط هستند و من شک دارم به این "روزها

به زندگی من پوزخــند نزن!

روزی کسـی را داشتـم که با تمام وجــود صدایم میکرد:

" عشقــــم "

مراقب باشیم چون :

بزرگترین ضربه را از دشمنانی خواهیم خورد که در لباس دوستی

دلسوز و معتمد در آمده اند.

پشت این پنجره های بسته ، یه قفس مونده با یک دل خسته

کاش می شد که مثل روزای قدیم ، با دلت همسفر جاده ی دنیا می شدم

خسته ام از دل تنهای خودم

کاش که عمر قصه ی ما کم نبود

آخر عشق من و تو گریه و ماتم نبود

کاش که تنها یادگار تو به من ، پیرهن تلخ عزا بر تن نبود

تو می گفتی که من و تو خسته ایم ، توی این جاده ی پُرپیچ هوس

من و تو مسافر در به دریم ، بیا بشکنیم تا نشکسته نفس

من می گفتم خستگی مون درد عشق

ولی میشه درد و تو سینه نشوند

بزار بشکنه غرورمون ولی ، غم تنهایی رو از ریشه سوزوند

کاش میدونستی هنوز دوست دارم

روز و شب حسرت روزای گذشته رو دارم

حالا که رفتی و نیستی پیش من ، طاقت همیشه بودن ندارم

وابستگــی هــا

وام هـــای کــوتـــاه مــدتــی هستــند بــا بهــره هـــای ـسنگیــن...........

شاید آرام تــر می شدم
فقــط و فقـــط…
اگر می فهمیدی ،
حرفهایم به همین راحتــــی که می خوانی
نوشته نشده اند !!!